capítulo seis

In mijn laatste week in Quito heb ik niet veel gedaan; mijn Spaans lessen waren verplaatst naar de middag, waardoor ik als ik ergens heen wilde heel vroeg terug moest zijn. Ik heb gelukkig wel een aantal musea kunnen bezoeken.
Op vrijdag heb ik met een hop on - hop of bus door Quito gereisd. Zo heb ik alle bezienswaardigheden die ik nog niet gezien had, zoals el Panecillo, alsnog in één dag kunnen zien.

Op zaterdag stond ik om `5 uur s'ochtends op om naar Quilotoa te reizen. Hier hebben we eerst de lokale markt bezocht, waar ze alles verkochten van gebak tot levende varkens. Daarna zijn we met een auto de Quilotoa op gereden om daarna naar beneden richting het meer te lopen. Het uitzicht vanaf bovenop de vulkaan was super mooi! Eenmaal beneden hebben we in het meer gekanood. Hier ben ik geen held in, ben ik achter gekomen. Daarna splitste de groep in tweeën de ene helft ging lopend de berg weer op, de andere helft ging achterop ezels naar boven. Ik dacht dat ik het super eng zou vinden op de ezel, maar hij was super lief en heeft me veilig naar boven gebracht.

De dag daarna kon ik weer vroeg opstaan, omdat mijn reis naar Puyo om 7 uur begon ipv 9 uur. Ik dacht dat ik opgehaald zou worden door Vanessa, mijn contactpersoon van de Spaans school die ik nog nooit ontmoet heb. Maar ik werd met een taxi naar het busstation gestuurd en heb daar een mijn beste 'Spaans' de juiste bus gevonden. Na ruim 5 uur in de bus gezeten te hebben, kwam ik veilig aan op het busstation van Quito. Vanaf daar moest ik met de taxi naar Yana Cocha, het Animal Rescue Centre.

Er was bijna niemand toen ik hier aankwam; bijna iedereen zat in Baños. Gelukkig kreeg ik van een aardig Duits meisje een kleine rondleiding, waar ze liet zien waar de keuken, de wifi plek en de cabañas zijn. Ik heb met ze mee kunnen eten en ben daarna mijn bed in gegaan.

De foto's plaats ik morgen, want ik ben mijn kabel vergeten en zit al veel te lang op 'the wifi spot'.